Roerige tijden voor de Waarderhaven:

We hebben al heel wat meegemaakt op de haven. Maar,... beperken we ons tot “recent” verleden.

In de woonschepenverordening van de gemeente Haarlem , uit 1997 wordt brandveiligheid genoemd. (Nen 6068)
Opgesteld in de verordening voor schepen die langsscheeps voor de wal liggen…

Dat schepen in de Waarderhaven sinds 1935, "kops" voor de wal liggen, is de gemeente, die deze haven liet aanleggen, blijkbaar niet bekend.

Vanwege de hoge kosten voor het branddoorslagvast maken van de beide LANGE zijden, waarvoor hier in de haven
een complete verbouwing nodig is, wordt dan (nog) “niet handhavend opgetreden”.

Na de ramp in Enschede en Volendam wordt anders naar de haven gekeken. Niet door burgemeester Jaap Pop, die vond het maar poppenkast, maar wel door de huidige mr. Bernt Schneiders.

Omdat woonschepen niet onder het bouwbesluit vallen en er geen eisen kunnen worden opgelegd, is destijds advies gevraagd bij voormalig NIBRA-instituut.
Daar geeft een ingenieur aan dat brandveilige ligplaatsen een verantwoording is voor de verhuurder van die ligplaatsen.
Maar waar de ruimte ontbreekt om voldoende open ruimte (brandgangen) te maken, daar moet gezorgd worden dat brand niet kan doorslaan of overslaan naar de buren.Die beruchte Nen6068/ 6069 voor BOUWWERKEN.

In een “handreiking” van NIBRA staat dat ramen, op minder dan 5 meter van de buren (die lange kanten dus !) in hardhouten of stalen kozijnen dienen te worden geplaatst en niet open mogen kunnen. Gemaakt van peperduur Pyroguardglas.
Deuren zelfsluitend en die lange wanden voor tenminste 30 minuten branddoorslag vast.

Omdat de schepen hier nergens 5 meter uit elkaar liggen… hebben we het dus wederom over complete verbouwingen, waarbij voortaan niet meer voldaan kan worden aan eis nummer 1 voor volksgezondheid: ventilatie.

Er is, uiteraard, geen begrip onder de havenbewoners die zich, naast hoge kosten, bovendien opgesloten weten.

En als de gesprekken in de opgerichte werkgroep vastlopen, dreigt portefeuillehouder, mr. Bernt Schneiders, de huur van de ligplaatsen op te zeggen, zodat iedereen op straat komt te staan. Zonder ligplaats is de boot immers onverkoopbaar…

"Vijf-voor-twaalf", wordt er DOOR DE BEWONERS een voorstel ingebracht om alle beschikbare ruimte met de bestemming WS (woonschepen) zover uit te graven, dat een indeling kan worden gemaakt van steigers op onderlinge afstand van 15 meter, zodanig dat aan weerszijde
van elke steiger een woonschip van maximaal 4,5 m breedte ligt en de onderlinge afstand tot de volgende “set” arken 5 meter open ruimte.

Daarmee wordt, overal, die gewenste brandgang mogelijk. Maar blijft de onveiligheid tussen die twee AAN de steiger liggende schepen bestaan.

De woordvoerder van de werkgroep bracht in dat, meteen na de renovatie, ieder aan de steiger moest zorgen die lange kant tegenover de buren ging voldoen aan die doorslag-eisen.

De werkgroep was totaal verrast en ook voorzitter, Bernt Schneiders, begreep dat die ingreep niet haalbaar zou zijn vanwege de hoge kosten.

Er werd gevraagd en toegezegd dat eerst per steiger een inventarisatie zou worden gemaakt door de brandweer om een indruk te krijgen van kosten.
Pas dan zou worden bekeken hoe de nieuwe eisen er uit zouden gaan zien.

Die inventarisatie is NOOIT gedaan en zál er ook nooit komen.

Om toch, ook van de huurders van de ligplaatsen, medewerking te krijgen, is nu het voorstel vanuit de gemeente om die veiligheidseisen op te leggen
bij verkoop, verbouw,en/of vervanging van een woonschip. De kosten van die ingreep zijn nog altijd niet inzichtelijk.
En de regelgeving, vooralsnog, onduidelijk. Wel wordt de verkoop daarmee aanzienlijk bemoeilijkt, zo niet onmogelijk.

Er volgden tekeningen en voorstellen, tot er voor de her-inrichting een D.O. (definitief ontwerp) op tafel lag.


Door de herindeling komen ook de, bij de ligplaats gelegen, tuinen op een andere plek.
Bovendien bleken de in 1979 gesaneerde tuinen, waar evenveel voor betaald moest worden per m2 als voor de m2 ligplaats ernstig vervuild.
De gemeente verklaarde deze vervuiling van gesaneerde grond door te stellen dat de strook, voorbij de, door de havendienst
in huur uitgegeven tuinen (bestemming 2e Industrieweg), gifgrond was. (die nooit was afgezet of schoongemaakt)
Mensen hebben dus jarenlang voor tuingrond betaald, terwijl dat, BEKEND, gifgrond was.

Voor de herindeling van de tuinen en het alsnog saneren van die vervuilde grond, moet alles aan bomen/planten/ schuren, alles er af.
Alles wat geïnvesteerd is in die stroken grond, gaat tegen de vlakte en nog steeds weet niemand welke vergoedingen daarvoor staan
en hoe het kostenplaatje bij wederopbouw er uit gaat zien.

Wél is aangezegd dat de grond, aanvankelijk voor een prijs op of nabij het huidige tarief, jaarlijks geïndexeerd gaat worden
tot de “marktconforme prijs” van 25 euro per m2.
Tuinen van 96 m2 (8 x 12) gaan dus 2400 euro per jaar gaan kosten. (nu 335,-)

Van 3,49 p m2 p.jr naar 25,- een verhoging dus van 700%

De tarieven voor de ligplaatsen zijn ook niet bekend maar tegenover tuinen van 2400 euro …..

De gemeente rekende tot nu toe een prijs per m2 gelijk aan de ligplaats per m2. De streken die we tot nu toe zien van onze goede gemeente
doen vrezen dat de gemeente, als ze eenmaal die handtekeningen hebben weten af te troggelen, de zaak gaan omdraaien.
De prijzen van de tuinen (die 25 neuro dus) gaan rekenen ook voor de schepen. En wedden dat ze er weer zo'n lulsmoes aan koppelen
"om de tarieven eenvoudiger te houden, zodat de arme bootbewoners maar met één tarief te maken hebben...?"
Zo werd het ons immers destijds ook door de strot geduwd?

Zijn het niet de kosten voor brandveiligheid, dan de gigantische tuinhuur of de nog onbekende liggelden die de haven onbetaalbaar maken.


Maar er is meer!

Vanaf 2006 loopt de gemeente te donderjagen met Roerende Ruimte belasting. Iedere boot werd –uitsluitend op papier-getaxeerd.
Met de nodige ophef werden de aanslagen 2006-2007 “teruggedraaid”, maar in 2008 begon de wantoestand opnieuw.

Binnen één week, na aanslag 1, kwam de tweede in de bus, niet voor 2007, maar nu voor 2008, waarin al die “getaxeerde” bedragen
een paar duizend hoger lagen. Kwestie van zorgvuldig bestuur?

De bezwaren kwamen massaal binnen en zijn, juridisch beschouwd, nooit afgewikkeld.    Kwestie van fatsoenlijk bestuur?

Het goede voornemen van onze gemeente voor het jaar 2013, was om dat nog eens te proberen.

Eerst 2011, dat al afgesloten was en daarna 2012, ook weer wat duizendjes hoger en nog altijd is er NERGENS een taxatietrapport te overleggen.

De boten liggen niet op eigen grond, zijn bij intrekken van de vergunning, zoals mr. Bernt Scheiders in het begin aanhaalde, onverkoopbaar,
maar worden wél aangeslagen voor Roerende Ruimte Belasting.
Je zou alles, ook de taxatierapporten, op Internet kunnen nakijken. Probeert U het maar……

De onderdelen voor de renovatie zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Aanvoer van de nieuwe infrastructuur, de hernieuwde indeling
van ligplaatsen en tuinen en de daaraan verbonden kosten, de verplaatsing van de arken, de omvang van de werkzaamheden:

maar februari 2013 ..... is er NIETS bekend.
En met de ene aanslag na de andere, tegelijk met dreigen met opheffen ligplaats en opleggen van onbetaalbare eisen,
is er het besluit om eerst de grondprijs laag te houden, totdat de handtekeningen binnen zijn…, om daarna te gaan “indexeren”.
U bent dus gewaarschuwd. Zolang U niet weet waar U aan toe bent:
Teken NIETS!

De gemeente zelf schrijft:
Tevens wordt beoogd rechtsgelijkheid te creëren tussen huurders van (tuin)grond (zonder woonschepen) en gebruikers van grond bij woonschepen..//..

Geinformeerd bij huurders van tuingrond, zonder woonschip, bijvoorbeeld bij tuincomplex Poelpoldervreugde leverde als antwoord:


Als ik uw bericht zo lees dan ben ik bang dat u appels met peren aan het vergelijken bent.
Grond (voor een tuin) bij een woonboot heeft niets te maken met grond van een volkstuinvereniging en u kunt deze prijzen dus ook niet met elkaar vergelijken.
Dit is dus onder andere een reden waarom wij geen grondprijzen noemen. Niet op onze site, maar ook niet in onze contracten…//..

Kijk je de openlijke prijzen van tuinencomplex ZWN (Haarlem Noord), dan is de prijs 240 euro voor 300 m2 , of 170 euro voor een halve tuin, daarbij inbegrepen de contributie aan de vereniging en de afdracht aan de AVVN.

Geen idee wat de gemeente voor ogen heeft, maar de haven is straks hooguit nog voor yuppen.
Duidelijk is, voor de huidige bewoners, dat onder deze voorwaarden en dreigementen de renovatie, wat ons betreft, NIET hoeft.


Terug naar de update pagina.